Geert Bourgeois is een triestige plant

Ik vind Geert Bourgeois een triestige plant. Maar ik moet toegeven dat hij onlangs zinnige dingen heeft gezegd. Toen hij zei dat de slinger is doorgeslagen. Dat we in ons onderwijs meer aandacht hebben voor het welbevinden van de kinderen dan voor kennisoverdracht.

Hij heeft daarin gelijk. België heeft sedert de sluiting van de steenkoolmijnen maar één natuurlijke grondstof meer. De hersenen van zijn inwoners. En die zijn we grondig aan het mismeesteren.

M-decreet (monsterlijk decreet)

Sedert de invoering van het M-decreet is het de bedoeling inclusief onderwijs aan te bieden. Iedereen hetzelfde, zo weinig mogelijk buitengewoon onderwijs. Mevrouw Crevits van de CD&V wil gelijke kansen voor iedereen.

Ze vergeet wel een paar dingen.

Polytasking (overtreffende trap van multitasking)

Leerkrachten moeten nu aandacht besteden aan de mankementjes van elke leerling. Ziektebeelden die pakweg 25 jaar geleden niet bestonden vergen elk hun eigen aandacht. ADHD en andere letterwoorden zwaaien de plak. En vergen elk een eigen aanpak. En er zijn vrijwel geen gewone leerlingen meer. Elke leerling heeft wel iets waar aandacht moet aan besteed worden. Leerkrachten moeten tegelijk logopedist, psycholoog, psychiater, pedagoog en wat dan nog zijn. En de klachten opvangen van ouders die vinden dat hun kind niet de juiste behandeling heeft gekregen.

In die omstandigheden is het niet leuk meer les te geven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat leerkrachten massaal uit het onderwijs stappen binnen de vijf jaar nadat ze starten.

Fabeltje

Laatst zag ik een illustratie. Daarop was een leraar te zien met een klas. In de klas zaten een kraai, een aap, een pinguin, een olifant, een vis, een zeehond en een hond. De leraar geeft een toets: kruip in de boom…

In de geest van ons onderwijs moet de leraar dan het volgende doen: aan de vis die niets heeft gehoord, met gebarentaal uitleggen dat hij in de boom moet kruipen. Gezien die dat nooit gaat kunnen, hem troosten en duidelijk maken dat hij toch zijn diploma zal krijgen. Aan de pinguin, die nog nooit eerder een boom zag, uitleggen wat een boom is. Aan de hond uitleggen dat een boom niet alleen dient om tegen te plassen. Aan de kraai en de aap vragen bovenaan in de boom te wachten tot alle vriendjes boven zijn vooraleer de volgende les kan worden gegeven. Aan de olifant zeggen dat het niet telt indien hij eerst de boom omverduwt. En wat hij aan de zeehond gaat zeggen, daarvoor moet hij nog eens het CLB raadplegen.

Ik voel me nu een beetje Jean De La Fontaine. Mijn grote zorg is echter dat de lat wordt gelegd op het laagste niveau. En begrijp mij niet verkeerd. Ik respecteer elk kind. Ongeacht zijn mogelijkheden. Ik zie echter niet in hoe het zogenaamde inclusieve onderwijs ieder kind recht kan aandoen.

Niet diegene die spijtig genoeg minder mogelijkheden heeft, en volgens mij meer gebaat is met bijzonder (aangepast) onderwijs met multidisciplinaire ondersteuning.

En ook niet degene die meer mogelijkheden heeft, maar geen uitdaging vindt in het onderwijs. Om het in modieuze termen te zeggen, die gaat last krijgen van bore-out.

Aangepast onderwijs zorgt op een natuurlijke manier voor welbevinden.

Crowdsurfende minister maar sombere toekomst

Momenteel zakken we in de rangschikking in vergelijking met andere landen. Indien de huidige trend zich doorzet, hebben we afzienbare tijd geen leraars meer, en ontwikkelen zich geen talenten meer. Mevrouw Crevits (CD&V) draagt een grote verantwoordelijkheid. En een potje crowdsurfen op de strafste school is niet voldoende.